Het verlies van mijn stiefzoon is een van de moeilijkste situaties die ik ooit heb meegemaakt. Het creëerde een leegte in de harten van zijn hele familie die soms onvervulbaar leek. We keerden terug naar Hawaï om Max zijn laatste rustplaats in de Stille Oceaan te geven, vergezeld door vrienden en familie.
Wist je trouwens dat ze op Hawaï het woord “stief” niet kennen? We zijn allemaal Ohana, wat betekent dat we de nadruk leggen op het belang van zorg voor elkaar en het onderhouden van sterke banden. Ik vind dat geweldig.
Hoewel de golven een prachtige metafoor vormden voor de eb en vloed van het leven, is Hawaï een toevluchtsoord voor genezing en bezinning. Het weelderige groen, de levendige bloemen en de adembenemende uitzichten geven een gevoel van vrede dat ons kan helpen weer in contact te komen met de natuur en onszelf.
Ik had hier veel grootse plannen en heb er maar weinig uitgevoerd. Mijn lichaam en geest hadden rust nodig, denk ik. Ik heb wel geprobeerd nieuwe handwerken te leren, en hoewel de resultaten niet van hoge kwaliteit waren, was het een meditatieve bezigheid. Ik genoot van het breien van babydekentjes, tekenen en spelen met waterverf!
Terwijl ik me klaarmaak om terug naar huis te gaan en mijn hond weer te zien, verlaat ik Hawaï met een dankbaar hart voor het verwerken van alle emoties van de afgelopen weken. Ik wens jou ook momenten van vrede en rust toe; ik geloof echt dat de natuur er is om al die emotionele dingen op te vangen die we niet aankunnen.
Tijdens mijn kankerbehandeling ben ik me bewust geworden van de impact van stress en angst op ons lichaam. Laat het los, moment voor moment.
Met liefde,
Astrid
